Η καθημερινή ζωή αποτελεί έναν ιδιαίτερα σημαντικό τομέα για τη μελέτη του βυζαντινού πολιτισμού, που όμως δεν έχει ερευνηθεί αρκετά επειδή το ενδιαφέρον των μελετητών στρέφεται συχνότερα προς τα λαμπρά έργα θρησκευτικής τέχνης. Τα αντικείμενα που εξυπηρετούσαν τον άνθρωπο στις καθημερινές του ανάγκες είναι κατά κύριο λόγο κατασκευασμένα από «ταπεινά» υλικά, όπως ο πηλός, το γυαλί ή ο χαλκός, συνιστούν όμως αξιόλογες μαρτυρίες για τον καθημερινό βίο των Βυζαντινών, πολλές εκφάνσεις του οποίου επιβιώνουν και στη νεοελληνική κοινωνία.

Η συντριπτική πλειονότητα του πληθυσμού στο Βυζάντιο ζούσε στην ύπαιθρο, όπου βρισκόταν η βάση της οικονομίας και της κοινωνικής οργάνωσης, ενώ η αστική οικονομία αναπτύχθηκε σε πόλεις, ορισμένες από τις οποίες ξεχώρισαν ως διοικητικά, στρατιωτικά, συγκοινωνιακά ή εμπορικά κέντρα. Παράλληλα αναπτύχθηκε το εμπόριο, θαλάσσιο ή χερσαίο, καθώς και η βιοτεχνία και οι τέχνες, όπως για παράδειγμα η υφαντουργία, η αγγειοπλαστική, η γλυπτική, η μεταλλοτεχνία.